کد مطلب:109049 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:104

خطبه 127-در خطاب به خوارج












[صفحه 136]

خطبه الخوارج و اگر خودداری كنید مگر از....اینكه گمان می كنید من خطا كردم و گمراه شدم پس چرا گمراه می دانید همه امت محمد صلی الله علیه و آله را به گمراهی من و می گیرید آنان را به خطای من و به كفر نسبت می دهید آنها را به سبب گناهان من شمشیرهایتان بر دوشهایتان است فرودمی آورید آنها را بر جاهای سلامت و بیمار و می آمیزید كسی را كه گناه كرده به كسی كه گناه نكرده و به تحقیق دانستید كه پیامبر خدا صلی الله علیه و آله سنگسار كرد زناكننده متاهل را پس از آن نماز خواند بر او و داد میراث او را به كسان او و كشت كشنده را و میراث داد میراث او را به كسان او و برید دست دزد را و تازیانه زد بر زنا كننده غیر متاهل پس از آن تقسیم كرد بر این دو از قیمت و نكاح كردند این دو زنهای مسلمان را و مواخذه كرد پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به سبب گناهان آنها و به پای داشت حق خدا را درباره آنها و منع نكرد نصیب آنها را از اسلام و بیرون نكرد نامهای آنها را از میان كسان او سپس شما بدترین مردم هستید و آنكسانید انداخت آنها را شیطان به جاهای انداختن خود و ببرد او را به بیابان گمراهی خود و به زودی هلاك می شود در شان من دو گروه دوست د

ارنده از حد گذرنده می برد او را دوستی به سوی غیر حق و دشمن دارنده از حد گذرنده می برد او را دشمنی به سوی غیر من و بهترین مردم درباره من حال جماعت میانه رو است پس ملازم شوید به آن و ملازم شوید سواد اعظم را زیرا دست عنایت خدا بر جماعت است دوری كنید از مخالفت و جدائی زیرا جدا شده از مردم برای شیطانست همانطور كه جدا شده از رمه گوسفند برای گرگ است آگاه باشید هر كس بخواند به سوی این شعار خارجیان پس بكشید او را اگر چه باشد زیر این عمامه من و جز این نیست حكم قرار داده شدند آن دو حاكم تا زنده كنند آنچه را كه زنده كرده است قرآن و بمیرانند آنچه را كه قرآن میرانیده و زنده كردن آن گردآمدن بر آن است و میرانیدن آن جدا شدن است از آن و اگر بكشد ما را قرآن به سوی آنها پیروی می كنیم آنها را و اگر بكشد آنها را به سوی ما پیروی می كنند ما را و نیاوردم ای بی اصلها شری را و فریب ندادم شما را از كار شما و مشتبه نكردم آن را بر شما جز این نیست جمع شد نظر بزرگان شما به برگزیدن دو مرد پیمان گرفتیم بر این دو كه تجاوز نكنند از حكم قرآن و سرگردان شدند از آن و رها كردند حق را در حالیكه آن دو می دیدند آن را و بود انحراف خواهش نفس آنها و رفتا

ر نمودند بر آن و به تحقیق پیشی گرفته استنثناء كردن ما بر این دو در حكم كردن به عدالت و قصد كردن حق را بدی رای ایشان و از حق گذشتن حكم آن دو را


صفحه 136.